മലയാളത്തിലെ കാവ്യാലങ്കാരങ്ങള്‍ക്ക് വ്യവസ്ഥകള്‍ നിര്‍ദ്ദേശിച്ച് കേരളപാണിനി എ.ആര്‍. രാജരാജവര്‍മ്മ 1902ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അലങ്കാരശാസ്ത്രഗ്രന്ഥമാണ് ഭാഷാഭൂഷണം. ന്റെ അദ്ധ്യാപനവൃത്തിയില്‍ അവശ്യം വേണ്ടിയിരുന്ന ആധികാരികഗ്രന്ഥങ്ങളുടെ അഭാവം മുന്നിര്‍ത്തി രാജരാജവര്‍മ്മ, തന്റെ ബി.ഏ.വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്കുവേണ്ടി രണ്ടുവര്‍ഷത്തോളം തയ്യാറാക്കിയിരുന്ന കുറിപ്പുകള്‍ സമാഹരിച്ചതാണ് ഭാഷാഭൂഷണം. പില്‍ക്കാലത്ത് മലയാളഭാഷാപഠിതാക്കള്‍ക്ക് ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്ത പാഠപുസ്തകമായും കാവ്യനിരൂപകര്‍ക്ക് ആശ്രയിക്കാവുന്ന ഏറ്റവും ആധികാരികമായ ആകരഗ്രന്ഥമായും ഭാഷാഭൂഷണം മാറി.
സംസ്‌കൃതത്തിലുള്ള ഒട്ടുമിക്ക അലങ്കാരഗ്രന്ഥങ്ങളും എ.ആര്‍ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഭാഷാഭൂഷണത്തിന്റെ പ്രധാന അവലംബങ്ങള്‍ കുവലയാനന്ദം, അലങ്കാരസര്‍വ്വസ്വം, കാവ്യാലങ്കാരം, കാവ്യപ്രദീപകം, സാഹിത്യദര്‍പ്പണം എന്നീ കൃതികളാണ്. ദ്വിതീയാക്ഷരപ്രാസവാദം അരങ്ങേറുന്നതിനും വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്നേ രാജരാജവര്‍മ്മ അത്തരം പ്രാസവാദങ്ങളുടെ നിരര്‍ത്ഥകത ഭാഷാഭൂഷണത്തിലൂടെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി

ആറു ഭാഗങ്ങളാണ് ഭാഷാഭൂഷണത്തിനുള്ളത്.

    അലങ്കാരപ്രകരണം
    ദോഷപ്രകരണം
    ഗുണപ്രകരണം
    ശബ്ദാര്‍ത്ഥപ്രകരണം
    ധ്വനിപ്രകരണം
    ഗുണീഭൂതവ്യംഗ്യപ്രകരണം

    അര്‍ത്ഥാലങ്കാരം, കാവ്യദോഷം, ഗുണരൂപം, ശബ്ദാര്‍ത്ഥം, ധ്വനി, വ്യംഗ്യം എന്നിങ്ങനെ കാവ്യലക്ഷണങ്ങള്‍ ഓരോന്നും വച്ചാണ് ഭാഷാഭൂഷണം തയ്യാറാക്കിയിട്ടുള്ളത്. 185 ചെറുശ്ലോകങ്ങളും ഗദ്യരൂപത്തില്‍ അവയ്ക്കുള്ള വിശദീകരണങ്ങളും സമൃദ്ധമായ ഉദാഹരണങ്ങള്‍ സഹിതം വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഭാഷാഭൂഷണത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പതിപ്പ് കേരളകല്പദ്രുമം അച്ചുകൂടം ആണ് തയ്യാറാക്കിയത്.