പതിനാറാം അഷ്ടപദി ഭാഷ

 

കാനനം തന്നില്‍ തന്നോടു സാകം
മാനമൃതേ രമിപ്പവള്‍ക്കിപ്പോള്‍ കൃഷ്ണന്‍
ആനന്ദമേകുന്നു സാദരം
ഞാനിവിടെക്കിടന്നിട്ടു ദു:ഖിക്കുന്നു
മാനിനിമാരിലൊരുത്തിക്കു മായന്‍ (ആനന്ദ…)

സമര്‍ത്ഥനായുള്ള ഹരിവചന മാധുരിയുടെ
സമൃദ്ധികൊണ്ടനുരചിക്കപ്പോളപ്പോള്‍ (ആനന്ദ…)

വെണ്ണിലാവത്തു വെന്തുരുകാതെ കാമപി
പെണ്ണിനെക്കള്ളന്‍ കളിപ്പിച്ചിട്ടവള്‍ക്കേറ്റം (ആനന്ദ…)

കാര്‍മുകില്‍ വര്‍ണ്ണന്‍ കൂടെ നടന്നു കളിക്കുന്ന
കാമുകിക്കു വിരഹതാപം തീര്‍ത്തെത്രയും (ആനന്ദ…)

പരമരമാപതി രമിപ്പിക്കുന്ന നാരിയെ
പരിഹസിക്കുന്നില്ലാരുമവള്‍ക്കിങ്ങിദാനീം (ആനന്ദ…)

താരുണ്യംകൊണ്ടു രമിപ്പിച്ചൊരുത്തിക്കു
കാരുണ്യംകൊണ്ടു കടാക്ഷിച്ചു കൃഷ്ണന്‍

ജയദേവകവിയുടെ ഭണിതിക്കു ഭാഷയെ
ജനിപ്പിപ്പാനീശ്വരന്‍ തുണയാകണമേ

ശ്ലോകം

മനോഭവാനന്ദന , ചന്ദനാനില
പ്രസീദമേ ദക്ഷിണ മുഞ്ച വാമതാം!
ക്ഷണം ജഗല്‍പ്രാണ വിധായ മാധവം
പുരോ മമ പ്രാണഹരോ ഭവിഷ്യസി!!

രിപുരിവ സഖീംസംവാസോയം ശിഖീവ ഹിമാനിലോ
വിഷമിവ സുധാരശ്മിര്യസ്മിന്‍ ദുനോതി മനോഗതേ!
ഹൃദയമദയേ തസ്മി ന്നേവസ്വയം വലതേ ബലാല്‍
കൂവലയദൃശാം വാമ കമ പ്രകാമനിരങ്കുശ!!

ബാധം വിധേഹി മലയാനില പഞ്ചബാണ
പ്രാണന്‍ ഗൃഹാണ ന ഗൃഹം പുനരാശ്രയിഷ്യേ!
കിം തേ കൃതാന്തഭഗിനി ക്ഷമയാ തരംഗൈ
രംഗാനി സിഞ്ച മമ ശ്യാമതു ദേഹദാഹ!!

പ്രാതര്‍ന്നീലനിചോള മാനനമുരസ്സംവീത പീതാംബരം
ഗോവിന്ദം ദധതം വിലോക്യ ഹസതി സ്വൈരം സഖീമണ്ഡലേ!
വ്രീളാചഞ്ചമഞ്ചലം നയനയോരാധായ രാധാനനേ
ദൂരം സ്‌മേരമുഖോയമസ്തു ജഗദാനന്ദായ നന്ദാത്മജ !!