ഇരുപത്തിമൂന്നാം അഷ്ടപദി ഭാഷ

 

തളിരുകളാകിയ തളിമതലേ കുരു
ചരണനളിനയുഗളം നീ
കിളിമൊഴി തവ പദപല്ലവ പരി
പന്ഥിപടലി ചവിട്ടുകൊള്ളട്ടെ
നിശമയ രാധേ നീ ഗിരം
നിശിത മദനശരഹതി ഭാപാരം
പിന്നക്കാലുകളീന്നു കലമ്പും
പൊന്നുഞ്ചിലമ്പഴിച്ചാലും
തന്വി മാം പ്രാപിപ്പാനിരുട്ടു ചവുട്ടിയ
നിന്നടിമലരിണ തിരുമ്മീടാം ഞാന്‍ (നിശമയ…)

മധുരവചനങ്ങളെക്കേട്ടാവൂ ഞാന്‍ നിന്റെ
മധുവുള്ള മുഖം നുകര്‍ന്നാവൂ
വിധുമുഖി മുലക്കച്ചയഴിച്ചു പുണര്‍ന്നാവൂ
വിധുരത തീര്‍ന്നു രമിപ്പാന്‍ (നിശമയ…)

പുളകിതകുചകലശങ്ങളെ വഴിയേ
പുണരുവാന്‍ തരിക നീ തൂര്‍ണ്ണം
കളമേ കാമസന്താപം കാമുകി
കമനീയകബരീഭാരേ
വിരഹംകൊണ്ടു മരിച്ചകണക്കിഹ
മരുവുമിവന്‍ ജീവിപ്പാന്‍
വിരവിനൊടധരാമൃതദായിനീ
വിരചയ ദാസേ മയി കരുണാം (നിശമയ…)

കോകിലകാകളി കേട്ടുകേട്ടെത്രയു
മാകുലമായൊരു കര്‍ണ്ണം രണ്ടും
മേഖലയുടെ ശിഞ്ജിതവും മണിതവു
മാകര്‍ണ്ണനം ചെയ്തു സുഖിച്ചീടട്ടേ (നിശമയ…)

ത്രപയേയു മഫലരുട്ടിനേയും ത്യജമയി
കൃപചെയ്ക രമിപ്പാന്‍
വിപരീതരതി ചാതുരി കരുതും നീ
വിപരീതയാകാതെ ഭവിച്ചാലും (നിശമയ…)

ശ്ലോകം

പ്രത്യൂഹഃ പുളകാങ്കുരേണ നിബിഡാശ്ലേഷേ നിമേഷേണ ച
ക്രീഡാകൂത വിലോകനേധരസുധാപാനേ കഥാനര്‍മ്മഭിഃ ്യു
ആനന്ദാധിഗമേന മന്മഥകലായുദ്ധേപി യസ്മിന്നഭൂ
ദുല്‍ഭൂതസ്സ തയോസ്സ്വരൂപലളിതാരംഭഃ പ്രിയം ഭാവുകഃ ്യു്യു

ഭോര്‍ഭ്യം സംയമിതഃ പയോധരഭരേണാപീഡിതഃ പാണിജൈ
രാവിദ്ധോ ദശനൈഃ ക്ഷതാധരപുടഃ ശ്രോണീതലേനാഹതഃ ്യു
ഹസ്‌തേനാനമിത: കചേധരസുധാ പാനേന സമ്മോഹികഃ
കാന്തഃ കാമപി തൃപ്തിമാപ തദഹോ! കാമസ്യ വാമാഗതിഃ ്യു്യു

മാരാങ്കേ രതികേളി സങ്കുലരണാരംഭേ തയാ സാഹസ
പ്രായം കാന്തജയായ കിഞ്ചിദുപരപ്രാമംഭി യല്‍ സംഭ്രമാല്‍ ്യു
നിഷ്പന്ദാ ജഘനസ്ഥലീ ശിഥിലതാ ദോര്‍വ്വല്ലിരുല്‍കമ്പിതം
വക്ഷോ മീലിതമക്ഷി സാഹസമസഃ സ്ത്രീണാം കുതസ്സിദ്ധ്യതി ്യു്യു

 

തസ്യാഃ പാടല പാണിജാങ്കിതമുരോ നിദ്രാകഷായേ ദൃശൗ
നിര്‍ദ്ധൗതോധരശോണിമാ വിലുളിതസ്രസ്തസ്രജോ മൂര്‍ദ്ധജാഃ ്യു
കാഞ്ച്വീദാമ ദരശ്ലഥാഞ്ചലമിതി പ്രാതര്‍ന്നിഖാ തൈര്‍ദൃശോ
രേഭിഃ കാമശരൈസ്തദത്ഭുതമഭൂല്‍ പത്യുര്‍മ്മനഃ കീലിതം ്യു്യു

ഈഷന്മീലിത ദൃഷ്ടി മുഗ്ദ്ധരസിതം സീല്‍കാരബാധാവശാ
ദവ്യക്താകുലകേളികാകുവിലസദ്ദന്താംശു ധൗതാധരം ്യു
ശ്വാസോത്തപ്തപയോധരംഭൃശപരിഷാംഗീ കുരംഗീദൃശോ
ഹര്‍ഷോല്‍കമ്പി വിമുക്ത നിസ്സഹതനോര്‍ദ്ധന്യോ ധയത്യാനനം ്യു്യു

അഥകാന്തം രതിശ്രാന്ത
മഭിമണ്ഡനവാഞ്ഛയാ ്യു
ജഗാദ മാധവം രാധാ
മുഗ്ദ്ധാ സ്വാധീനഭത്തൃകാ ്യു്യു

പരിഭാഷ

രാ പോവോളോ മുപരിസുരതം ചെയ്തജന്നും തനിക്കും
താപോദ്രേകം വിരവിനൊടൊഴിച്ചന്‍പൊടാനന്ദസിന്ധൗ
നാരീ രാധാ ദയിതയുതയായിട്ടിറങ്ങിക്കളിക്കും
നേരം രാമാനുജനൊടു തനൗ കോപ്പിടീപ്പാന്‍ പറഞ്ഞാള്‍