പ്രാചീന കാലത്തെ അക്ഷരവിനോദവും ഗൂഢഭാഷയുമായിരുന്നു പരല്‍പ്പേര്, കടപയാദി എാെക്കെ വിളിക്കുന്നത്. അക്ഷരങ്ങള്‍ക്ക് സംഖ്യ കല്പിക്കുന്നു. സംഖ്യയെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന അക്ഷരമോ പദമോ ഒന്നുമുതല്‍ പത്തുവരെയുള്ള അക്കങ്ങള്‍ക്ക് സമാനമായി കല്പിക്കുന്നു. പത്താമത്തേത് പൂജ്യമാണ്.
അതിന്റെ ചാര്‍ട്ട് ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കാം:
മേലുള്ള പട്ടികയില്‍ നിന്ന്
കടപയ എന്നിവ 1 എന്നുകാണാം.
| ഖ | ഠ | ഫ | ര – | 2 |
| ഗ | ഡ | ബ | ല- | 3 |
| ഘ | ഢ | ഭ | വ | 4 |
| ങ | ണ | മ | ശ | 5 |
| ച | ത | ഷ | 6 | |
| ഛ | ഥ | സ | 7 | |
| ജ | ദ | ഹ | 8 | |
| ഝ | ധ | ള | 9 | |
| ഞ | ന | റ,ഴ | 0 |
സ്വരങ്ങള്‍ക്കും ചില്ലുകള്‍ക്കും പ്രത്യേകം വിലയില്ല. കൂട്ടക്ഷരത്തിന്റെ അന്ത്യമായ ‘റ’യ്ക്ക് ര’ യുടെ മൂല്യമുണ്ട്-2.
സംയുക്താക്ഷരത്തില്‍ അന്ത്യമായ പൂര്‍ണാക്ഷരമാണ് പരിഗണിക്കുന്നത്. ഉദാ: -ങ്ക. ഇതില്‍ കയുടെ വിലയായ 1 എടുക്കും. ‘ത്ഥ’ യില്‍ ഥയുടെ വിലയായ 7 ആണ് കണക്കാക്കുക.
ചില്ലിന് വിലയില്ലെങ്കിലും ചിലപ്പോള്‍ പദാന്തത്തിലെ ചില്ലിന് അതിന്റെ പൂര്‍ണാക്ഷരത്തിന്റെ വില കല്പിക്കുന്നുണ്ട്. ഉദാ: കാല്. കാല് എന്നു പരിഗണിച്ച് ലയുടെ 3 നല്‍കുന്നു.
പരല്‍പ്പേര് അല്ലെങ്കില്‍ കടപയാദിയില്‍ അക്കങ്ങള്‍ ആദ്യം എഴുതിയശേഷം തിരിച്ചിട്ടുവേണം വായിക്കാന്‍.
ഉദാ: തരം എന്ന വാക്കു നോക്കാം. ഇതിലെ അക്ഷരസംഖ്യ 62 ആണ്. ഇതിനെ തിരിച്ചിട്ടാല്‍ 26. ഇതാണ് കണക്കാക്കേണ്ടത്.
പഴയകാലത്ത് കാവ്യരചനയില്‍ ഗ്രന്ഥം രചിച്ച വര്‍ഷവും മറ്റും ഈ രീതിയിലാണ് രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നത്.