തെക്കേ ഇന്ത്യയിലെയും വടക്കുകിഴക്കന്‍ ശ്രീലങ്കയിലെയും ഭാഷകളെ പൊതുവായി ദ്രാവിഡ ഭാഷകള്‍ എന്നു പറയുന്നു. ദ്രാവിഡ ഭാഷാ കുടുംബത്തില്‍ ഏകദേശം 85 ഭാഷകളുണ്ട് (തമിഴ്, തെലുങ്ക്, കന്നഡ, മലയാളം എന്നീ സാഹിത്യഭാഷകളടക്കം). പാകിസ്താന്‍, നേപ്പാള്‍, ബംഗ്ലാദേശ്, വടക്ക്-കിഴക്കന്‍ ഇന്ത്യ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ചില പ്രദേശങ്ങളിലും, അഫ്ഗാനിസ്ഥാന്‍, ഇറാന്‍ എന്നീ രാജ്യങ്ങളിലെ ചില ഒറ്റപ്പെട്ട ഭാഗങ്ങളിലും ദ്രാവിഡഭാഷകളില്‍പ്പെടുന്ന സംസാര ഭാഷകള്‍ ഉപയോഗത്തിലുണ്ട്. ഏകദേശം 20 കോടി ജനങ്ങള്‍ വിവിധ ദ്രാവിഡ ഭാഷകള്‍ സംസാരിക്കുന്നതായി കരുതപ്പെടുന്നു. ദ്രാവിഡ ഭാഷകളില്‍, പ്രത്യേകിച്ച് തെലുങ്ക്, മലയാളം, കന്നഡ എന്നിവയില്‍ സംസ്‌കൃതത്തിന്റെ സ്വാധീനം പ്രകടമാണ്. തെന്നിന്ത്യന്‍ ഭാഷകളില്‍ തമിഴില്‍ ആണ് സംസ്‌കൃതപദങ്ങള്‍ വളരെ കുറവ്. ഒരേ വസ്തുവിനു തന്നെ ദ്രാവിഡ മൂലവും സംസ്‌കൃത മൂലവും കണ്ടെത്താം. ഉദാ: ക്ഷേത്രം, അമ്പലം, കോവില്‍, കോയില്‍ എന്നീ പദങ്ങള്‍ ഒരേ അര്‍ത്ഥത്തിലുള്ളവയാണെങ്കിലും, ക്ഷേത്രം സംസ്‌കൃത മൂലവും മറ്റുള്ളവ ദ്രാവിഡ മൂലവും ആണ്. ഏറെ പദങ്ങള്‍ പ്രത്യക്ഷത്തില്‍ ദ്രാവിഡ മൂലമെങ്കിലും, ആര്യ ദ്രാവിഡ ഭാഷകളുടെ ഇഴുകിച്ചേരല്‍ പദങ്ങളുടെ സമൂല പരിണാമത്തിനും വഴി തെളിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഉദാ: കന്നി (യുവതി) എന്ന പദത്തിന് സംസ്‌കൃതത്തിലെ കന്യ എന്ന പദവുമായി ബന്ധമുണ്ട്.
പ്രധാന ദ്രാവിഡ ഭാഷകള്‍
ദക്ഷിണം
തമിഴ്
കന്നഡ
മലയാളം
തുളു
ബെല്ലാരി
തോട
കോട
കൊരഗ
ബഡഗ
കുറുംബ
ഇരുള
കൊഡഗ്
പാലിയന്‍
കാണിക്കാരന്‍
ദക്ഷിണ മദ്ധ്യം
തെലുഗു
ഗോണ്ടി
അബുജ്മാരിയ
കോയ
കൊണ്ട
മണ്ട
പെന്‌ഗോ
കുയി
കുവി
മദ്ധ്യം
കൊലാമി
നായികി
പാര്‍ജി
ഗഡബ
ഉത്തരം
ബ്രാഹൂയി (പാകിസ്ഥാനിലെ ബലൂചിസ്ഥാനില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന ദ്രാവിഡ ഭാഷ)
കുറുഖ്
മല്‍ട്ടോ