1814 പാട്ടുകളെ 164 പടലങ്ങളിലായി ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചിരിക്കുന്നു. മിക്കവാറും പടലങ്ങളില്‍ 11 പാട്ടുകളാണുള്ളത്. 12 വീതം പാട്ടുകളുള്ള 14ഉം 10 വീതം പാട്ടുകളുള്ള 4ഉം പടലങ്ങളുണ്ട്. യുദ്ധകാണ്ഡമാണ് രാമചരിതത്തിലെ പ്രതിപാദ്യമെങ്കിലും യുദ്ധകാണ്ഡത്തിന്റെ ഭൂമികയില്‍ രാമായണകഥയെ സംഗ്രഹിക്കുകയാണ് രാമചരിതകാരന്‍. ശ്രീരാമന്റെ ചിത്രകൂടവാസം മുതലുള്ള ഇതിവൃത്തം ഹനുമാന്‍ ഭരതനോട് പറയുന്ന രാമായണഭാഗത്തെ കവി 120 മുതല്‍ 155 വരെ പടലങ്ങളിലാണ് വിസ്തരിക്കുന്നത്.കമ്പരുടെയും വാല്മീകിയുടെയും സ്വാധീനം രാമചരിതത്തില്‍ പ്രകടമാണ്. ദ്രമിഡസംഘാതാക്ഷരങ്ങള്‍ മാത്രമേ രാമചരിതത്തില്‍ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ദ്രാവിഡ അക്ഷരമാലയില്‍ ഉള്ള മുപ്പതു വര്‍ണങ്ങള്‍ മാത്രമേ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുള്ളൂ. സംസ്‌കൃതപദങ്ങള്‍ തത്സമമായിത്തന്നെ ധാരാളം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. സംസ്‌കൃത പദങ്ങള്‍ ദ്രാവിഡീകരിച്ചാണ് പ്രയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിനു ‘ഭോഗിഭോഗശയനാ’ എന്നതിന് പകരം രാമചരിതകാരന്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് ‘പോകിപോകചയനാ’ എന്ന് ദ്രാവിഡീകരിച്ച രൂപമാണ്. വിഭക്ത്യന്തപദങ്ങള്‍ പോലും കുറവല്ല. കേരളപാണിനി അവതരിപ്പിച്ച ആറുനയങ്ങള്‍ പൂര്‍ണമായും സംഭവിക്കാത്ത ഭാഷയാണ് രാമചരിതത്തിലേത്. അനുനാസികാതിപ്രസരം, താലവ്യാദേശം ഇവ ഇല്ലാത്ത രൂപങ്ങള്‍ രാമചരിതത്തില്‍ സുലഭമാണ്. പുരുഷഭേദം ഉള്ളതും ഇല്ലാത്തതുമായ രൂപങ്ങള്‍ കാണാം. വിശേഷണവിശേഷ്യങ്ങള്‍ക്ക് പൊരുത്തവും ദീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലീലാതിലകത്തില്‍പ്പറയുന്ന സന്ധിനിയമങ്ങളും രാമചരിതത്തിലുണ്ട്. രാമചരിതത്തില്‍ പ്രയുക്തമായ ഭാഷ അക്കാലത്തെ കേരളഭാഷയുടെ നേര്‍പ്പകര്‍പ്പാണെന്നും അല്ലെന്നും രണ്ടുപക്ഷമുണ്ട്. സംസ്‌കൃതാക്ഷരമാലയുടെ പ്രവേശത്തിനു മുമ്പ് നിബന്ധിക്കപ്പെട്ടതാണ് രാമചരിതമെന്നും മലയാളത്തിന്റെ പ്രാക്തനരൂപം ഇതു പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നുവെന്നും ഗുണ്ടര്‍ട്ട് പറയുന്നു. കരിന്തമിഴ് കാലത്തിന്റെ അവസാനമുണ്ടായ കൃതിയായിരിക്കാം രാമചരിതമെന്നാണ് ഏ.ആറിന്റെ പക്ഷം. 14ആം ശതകത്തിന്റെ ആരംഭത്തില്‍ കേരളത്തില്‍ െ്രെതവര്‍ണികരല്ലാത്തവര്‍ക്കിടയില്‍ പ്രചരിച്ചിരുന്ന ഭാഷയുടെ സാഹിത്യരൂപമാണ് രാമചരിതത്തില്‍ കാണുന്നതെന്നും, െ്രെതവര്‍ണ്ണികഭാഷയുടെ/ഭാഷാമിശ്രത്തിന്റെ കൃത്രിമത്വം തമിഴിലും ഇക്കാലത്ത് ധാരാളമായി കടന്നുകൂടിയിരുന്ന് എന്നും ഇളംകുളം പറയുന്നു.