കവിതയില്‍ മുഴങ്ങിയ തിമിലയും ചെണ്ടയും

വാദ്യകലയുടെ മുന്നില്‍ കവിത
അര്‍പ്പിക്കുന്ന അംഗീകാരത്തിന്റെയും ആദരവിന്റെയും ഒരു മികച്ച പ്രകടനമാണിത്. ‘അസുരവാദ്യത്താല്‍ സുരലോകം
തീര്‍ക്കുന്ന’വരെന്നാണ് കവി, അവരെ ആദരിച്ചുകൊണ്ട് പറയുന്നത്. തീര്‍ച്ചയായും വാദ്യകലയുടെ ഹൃദയത്തെ
കവിതയുടെ ഉത്തുംഗതയിലേക്ക് തന്റെ വാഗ്‌വൈഭവം കൊണ്ട് എടുത്തുയര്‍ത്തുന്ന സച്ചിദാനന്ദനേയും
ചെണ്ടവാദ്യകലാകാരന്‍മാര്‍ ഇപ്രകാരം നമസ്‌ക്കരിക്കേണ്ടതാണെന്ന് ‘ഒരു വേനല്‍ക്കിനാവ്’ എന്ന കവിത വായിക്കുമ്പോള്‍
നമുക്കു തോന്നിപേ്പാകും. കാരണം മറ്റുകവികളൊന്നും ഇത്തരത്തില്‍ ഒരു കാവ്യപരിശ്രമം നടത്തിയതായി കണ്ടിട്ടില്‌ള.

prabhattair@gmail.com