വ്യാകരണം
മലയാള വ്യാകരണ പാഠം-7
നാമം എന്നാലെന്ത്?
ഒരു ദ്രവ്യത്തിന്റെയോ, പ്രവൃത്തിയുടെയോ, ഗുണത്തിന്റെയോ പേരായ ശബ്ദമാണ് നാമം.
ഉദാ: ദ്രവ്യം-രാമന്, ആന, കുതിര
പ്രവൃത്തി-പഠിപ്പ്, കുളി, ഉറക്കം
ഗുണം-അഴക്, മിടുക്ക്, നന്മ
നാമങ്ങള് മൂന്നുവിധം
- ദ്രവ്യനാമം
- ക്രിയാനാമം
- ഗുണനാമം
- ദ്രവ്യനാമം
പദാര്ഥങ്ങള്, വസ്തുക്കള്, വ്യക്തികള്, സ്ഥലങ്ങള് എന്നിവയെ കുറിക്കുന്നതാണ് ദ്രവ്യനാമം.
ഉദാ: ആന, കുതിര, രാമന്, അയോധ്യ
- ക്രിയാനാമം
ഒരു പ്രവൃത്തിയെ കുറിക്കുന്നതാണ് ക്രിയാനാമം. അതായത് ക്രിയയില് നിന്നുണ്ടായ നാമം.
ഉദാ: നടത്തം, കുളി, ഉറക്കം, നോട്ടം, ചാട്ടം - ഗുണനാമം
ഏതെങ്കിലും ഒരു വസ്തുവിന്റെ ഗുണത്തെയോ ദോഷത്തെയോ സ്വഭാവത്തെയോ കാണിക്കുന്നതാണ് ഗുണനാമം.
ഉദാ: തണുപ്പ്, ഇരുട്ട്, അഴക്, സാമര്ഥ്യം, മണം, മിടുക്ക്, വിഡ്ഢിത്തം ദ്രവ്യനാമത്തെ വീണ്ടും നാലായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു: - സംജ്ഞാനാമം 2. സാമാന്യ നാമം
- സര്വനാമം 4. മേയനാമം
- സംജ്ഞാനാമം
ഒരു പ്രത്യേക വ്യക്തിയുടെയോ, വസ്തുവിന്റെയോ, സ്ഥലത്തിന്റെയോ പേരാണ് ഇത്.
ഉദാ: രാമന്, കൃഷ്ണന്, മദര് തെരേസ, തിരുവനന്തപുരം - സാമാന്യ നാമം
ഒരു ജാതിയെയോ വര്ഗത്തെയോ കുറിക്കുന്നതാണ് സാമാന്യനാമം
ഉദാ: മനുഷ്യന്, മൃഗം, മരം, പൂവ് - സര്വനാമം
ഏതൊരു നാമത്തിനും പകരം പ്രയോഗിക്കുന്ന പദം. സര്വതിന്റെയും നാമമായിട്ടുള്ളത് എന്നു വാച്യാര്ഥം.
ഉദാ: നീ, ഞാന്, അവന്, അവള്, അത്
- മേയനാമം
ജാതി-വ്യക്തിഭേദം കൂടാതെയുള്ള നാമം.
ഉദാ: വെള്ളം, മണ്ണ്, വായു, സ്വര്ണം, ആകാശം
പ്രധാനപ്പെട്ട സര്വനാമ വിഭാഗങ്ങള്
- ഉത്തമപുരുഷന്
പറയുന്ന ആളിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന സര്വനാമം. ഞാന് (എന്), ഞങ്ങള്, നമ്മള്, നാം - മധ്യമപുരുഷന്
ആരോട് പറയുന്നുവോ അയാള്. നീ (നിന്), താന്, താങ്കള്, നിങ്ങള് - പ്രഥമ പുരുഷന്
മൂന്നാമതൊരു നാമത്തെ കുറിക്കുന്നു. അവന്, അവള്, അത്, ഇവന്, ഇവള്, ഇത്, അവ, ഇവ, അദ്ദേഹം, ഇദ്ദേഹം. - വ്യാക്ഷേപക സര്വനാമങ്ങള്
യാതൊരുവന്, യാതൊരുവള്, ഏവന് ഏവള് - ചോദ്യ സര്വനാമം
ഏവന് ഏവള്, ഏത്, എന്ത്, ആര് - സര്വവാചി
എല്ലാം
വിഭക്തി
മറ്റു പദങ്ങളുമായുള്ള സംബന്ധത്തെ കുറിക്കുന്നതിന് നാമങ്ങളില് ചേര്ക്കുന്ന പ്രത്യയങ്ങളാണ് വിഭക്തി. മലയാളത്തില് എഴു വിഭക്തികളാണ് ഉള്ളത്.
- നിര്ദേശിക
കര്ത്താവിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിന് പ്രത്യേക പ്രത്യയമൊന്നുമില്ല. ഒരു നാമത്തെ നിര്ദേശിക്കുക മാത്രം ചെയ്യുന്നിടത്തും ഇതുതന്നെയാണ്.
ഉദാ: രാമന്, അച്ഛന്, രാമന് കാട്ടില് താമസിച്ചു, രാമന് രാവണനെ കൊന്നു. - പ്രതിഗ്രാഹിക
കര്മത്തെ കുറിക്കുന്നതിനും കര്മത്തിന് പ്രാധാന്യം നല്കുന്നതുമായ വിഭക്തിയാണ് പ്രതിഗ്രാഹിക.
ഇതിന്റെ പ്രത്യയം ‘എ’.
ഉദാ: രാമന് കൃഷ്ണനെ അടിച്ചു.
- സംയോജിക
സാക്ഷി അല്ലെങ്കില് ഉപാധി എന്ന അര്ഥത്തില് ഉപയോഗിക്കുന്ന വിഭക്തി.
പ്രത്യയം-ഓട്
ഉദാ: ശിവന് ശക്തിയോട് ചേരുന്നു.
- ഉദ്ദേശിക
സ്വാമി കാരകം എന്ന അര്ഥമാണ് ഉദ്ദേശികയ്ക്ക്.
ക്ക് എന്നോ കകാരം ലോപിച്ചിട്ട് വെറും ഉ് മാത്രമോ ആണ് പ്രത്യയം. ന് എന്നും വരും.
ഉദാ: അവള്ക്ക് പുത്രനുണ്ടായി, അവന് പുത്രിയുണ്ടായി. - പ്രയോജിക
ഹേതുകാരകമായ അര്ഥമാണ് ഇതിനുള്ളത്. ആല് എന്നാണ് പ്രത്യയം.
ഉദാ: ഭാഗ്യത്താല് ആഗ്രഹം സാധിച്ചു. വീഴ്ചയാല് പൊട്ടലുണ്ടായി. - സംബന്ധിക
ഉടമസ്ഥതാ ബോധം ഉണ്ടാക്കുകയാണ് ഈ വിഭക്തിയുടെ ധര്മം. സ്വത്വം എന്ന അര്ഥം. പ്രത്യയം ന്റെ ‘ ഉടെ.
ഉദാ: എന്റെ പുസ്തകം, കൃഷ്ണന്റെ പുസ്തകം
- ആധാരിക
അധികരണം എന്ന അര്ഥത്തിലുള്ള വിഭക്തി. രണ്ട് പ്രത്യയങ്ങള്-ഇല്, കല്
ഉദാ: യോഗത്തില് പ്രസംഗിച്ചു, പടിക്കല് നില്ക്കുന്നു
ബാലന് എന്ന നാമത്തോട് ഈ വിഭക്തി പ്രത്യയങ്ങള് ചേരുമ്പോഴുള്ള രൂപമാറ്റം നോക്കുക:
നിര്ദേശിക- ബാലന് (പ്രത്യയം ഇല്ല)
പ്രതിഗ്രാഹിക- ബാലനെ
സംയോജിക- ബാലനോട്
ഉദ്ദേശിക- ബാലന്
പ്രയോജിക- ബാലനാല്
സംബന്ധിക- ബാലന്റെ
ആധാരിക- ബാലനില്
വിഭക്ത്യാഭാസം
അര്ഥം കൊണ്ട് വിഭക്തി എന്നു സിദ്ധിക്കുന്നതും എല്ലാ നാമങ്ങളുടെയും കൂടെ ചേര്ക്കാന് പറ്റാത്തതുമായ ശബ്ദങ്ങളാണ് വിഭക്ത്യാഭാസം.
ഉദാ: കാറ്റത്ത് (കാറ്റില് എന്ന് ആധാരികാ വിഭക്തിയുടെ അര്ഥം കിട്ടുന്നു.
മഴയത്ത്, മഞ്ഞത്ത് എന്നിവയിലെല്ലാം വിഭക്ത്യാഭാസമാണ്.
ഒന്നിലേറെ വിഭക്തി പ്ത്യയങ്ങള് ചേര്ന്നുവരുന്നതും വിഭക്ത്യാഭാസമാണ്.
ഉദാ: കാട്ടിലെ (ഇല്, എ എന്നീ പ്രത്യയങ്ങള് ആവര്ത്തിക്കുന്നു)
വിഭക്തികള് മനപ്പാഠമാക്കാന്
7 വിഭക്തികളുടെയും ആദ്യാക്ഷരങ്ങള് അതിന്റെ ക്രമത്തില് ചേര്ത്ത് മനപ്പാഠമാക്കിയാല് മറക്കില്ല. അതിതാണ്:
” നിപ്രസം ഉപ്രസം ആ’