ഇരുപത്തിനാലാം അഷ്ടപദി ഭാഷ

 

മുത്തണിയുന്നൊരു മാമകമുലയാം
ഉത്തമകലശേ കസ്തൂരികയാ
പത്രകമെഴുതുക തവകരകൗശലം
എത്രയുമേറുമറിവനഹം

ക്രിയതാമലംക്രിയ സാദരം
പ്രിയതമഃ മമ തനു മുഴുവന്‍ (ക്രിയതാം…)

കഞ്ജശരാഹവഗതമഷിയാമെന്റെ
കണ്ണിണയിങ്കലിദാനിം
അഞ്ജനമെഴുതുക ഭഗവന്‍ ഭംഗിയില്‍
അംബുജലോചന, കൃഷ്ണ, ഹരേ (ക്രിയതാം…)

കണ്ണുകളുടെ ഗതി തടുത്തു വിളങ്ങും
കര്‍ണ്ണം രണ്ടിലുമുജ്ജ്വലമാം
കുണ്ഡലമിടുക കപോലതലദ്വയ
മണ്ഡലമണ്ഡനമായ് വരുവന്‍ (ക്രിയതാം…)

അളകകുലം കൊണ്ടമല മുഖത്തിനൊ
മഴകുവരുത്തുക, മമ വദനം
അളികള്‍കൊണ്ടു വിളങ്ങും വികസിത
നളിനംപോലെ ലസിച്ചിടുവാന്‍ (ക്രിയതാം…)

മൃദുലത തേടിയൊരളികതലേ മൃഗ
മദതിലകത്തെ രചിക്കമുദാ
മദിരാക്ഷ്യാ മമ നെറ്റികളങ്ക
മുദിപ്പിച്ചു ചന്ദ്രനെ വെന്നീടുവാന്‍ (ക്രിയതാം…)

രതിരണലീലയിലഴിഞ്ഞൊരു തലമുടി
രതിയെ വിടര്‍ത്തു തേടീടുക ഭാഗ്യം
പുതിയ പുഷ്പങ്ങളെ മേളിക്ക മാധവ
മതിയാവോളം മമ ചികുരേ (ക്രിയതാം…)

കടിതടസീമനി കനകനിറം പെറും
പുടകയുടുപ്പിച്ച കാഞ്ചനകാഞ്ചിയെ
വടിവൊടു ഘടിപ്പിക്ക മറയ്ക്കമനോഭവ
കുടിയേയും തൂണൊത്ത തുടകളേയും (ക്രിയതാം…)

ജലജവിലോചനനാം കൃഷ്ണനെയും
നലമൊടു കവിയാം ജയദേവനെയും
വലരിപുസമനാം വഞ്ചീശനെയും
കലയേ ഹൃദി കലുഷം കളവാന്‍ (ക്രിയതാം…)