Archives for അദ്ധ്യാത്മ രാമായണം കിളിപ്പാട്ട്‌ - Page 14
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 32
ദുഷേ്ട! നിശാചരീ! ദുര്‍വൃത്തമാനസേ! കഷ്ടമോര്‍ത്തോളം കഠോരശീലേ! ഖലേ! രാമന്‍ വനത്തിന്നു പോകേണമെന്നലേ്‌ളാ താമസശീലേ! വരത്തെ വരിച്ചു നീ ജാനകീദേവിക്കു വല്‍ക്കലം നല്‍കുവാന്‍ മാനസേ തോന്നിയതെന്തൊരു കാരണം? ഭക്ത്യാ പതിവ്രതയാകിയ ജാനകി ഭര്‍ത്താവിനോടുകൂടെ പ്രയാണം ചെയ്കില്‍ സര്‍വ്വാഭരണവിഭൂഷിതഗാത്രിയായ് ദിവ്യാംബരം പൂണ്ടനുഗമിചീടുക. കാനനദു:ഖനിവാരണാര്‍ത്ഥം പതി…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 27
നാഥ! പതിവ്രതയാം ധര്‍മ്മപത്‌നി ഞാ നാധാരവുമില്‌ള മറ്റെനിക്കാരുമേ ഏതുമേ ദോഷവുമില്‌ള ദയാനിധേ! പാദസുശ്രൂഷാവ്രതം മുടക്കായ്ക മേ നിന്നുടെ സന്നിധൌ സന്തതം വാണീടു മെന്നെ മറ്റാര്‍ക്കാനും പീഡിച്ചു കൂടുമോ? വല്‌ളതും മൂല ജലജലാഹാരങ്ങള്‍ വല്‌ളഭോച്ഷ്ടമെനിക്കമൃതോപമം ഭര്‍ത്താവു തന്നോടു കൂടെ നടക്കുമ്പോ ളെത്രയും കൂര്‍ത്തുമൂര്‍ത്തുള്ളകല്‌ളും…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 28
ഇത്ഥമരുള്‍ചെയ്തു ലക്ഷമണന്‍ തന്നോടു പൃത്ഥീസുരോത്തമന്മാരെ വരുത്തുവാന്‍ അത്യാദരമരുള്‍ ചെയ്തനേരം ദ്വിജേ ന്ദ്രോത്തമന്മാരെ വരുത്തി കുമാരനും വസ്ത്രങ്ങളാഭരണങ്ങള്‍ പശുക്കളു മര്‍ത്ഥമവധിയില്‌ളാതോളമാദരാല്‍ സദ്വൃത്തരായ്ക്കുലശീലഗുണങ്ങളാ ലുത്തമന്മാരായ്ക്കുടുംബികളാകിയ വേദവിജ്ഞാനികളാം ദ്വിജേന്ദ്രന്മാര്‍ക്കു സാദരം ദാനങ്ങള്‍ ചെയ്തു ബഹുവിധം മാതാവുതന്നുടെ സേവകന്മാരായ ഭൂദേവസത്തമന്മാര്‍ക്കും കൊടുത്തിതു പിന്നെ നിജാന്ത:പുരവാസികള്‍ക്കും മ റ്റന്യരാം…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 29
കഷ്ടമാഹന്ത! കഷ്ടം! പശ്യ പശ്യ ഹാ! കഷ്ടമെന്തിങ്ങനെ വന്നതു ദൈവമേ! സോദരനോടും പ്രണയിനി തന്നോടും പാദചാരേണസഹായവും കൂടാതെ ശര്‍ക്കരാകണ്ടക നിമ്‌നോന്നതയുത ദുര്‍ഘടമായുള്‍ല ദുര്‍ഗ്ഗമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളില്‍ രക്തപത്മത്തിനു കാഠിന്യമേകുന്ന മുഗ്ദ്ധമൃദുതരസ്‌നിഗ്ദ്ധപാദങ്ങളാല്‍ നിത്യം വനാന്തെ നടക്കെന്നു കല്‍പ്പിച്ച പൃഥ്വീശചിത്തം കഠോരമത്രേ തുലോം പുത്രവാത്സല്യം ദശരഥന്‍ തന്നോളം…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 25
പ്രാണങ്ങളെക്കളഞ്ഞീടുവനല്‌ളായ്കി ലേണാങ്ക തുല്യവദന! രഘുപതേ! എങ്കില്‍ നീ പോന്നുകൊണ്ടാലുമെന്നാദരാല്‍ പങ്കജലോചനന്‍ താനുമരുള്‍ ചെയ്തു വൈദേഹി തന്നോടു യാത്ര ചൊല്‌ളീടുവാന്‍ മോദേന സീതാഗൃഹം പുക്കരുളിനാന്‍ ആഗതനായ ഭര്‍ത്താവിനെക്കണ്ടവള്‍ വേഗേന സസ്മിതമുത്ഥാനവും ചെയ്തു കാഞ്ചനപാത്രസ്ഥമായ തോയം കൊണ്ടു വാഞ്ച്ഛയാ തൃക്കാല്‍ കഴുകിച്ചു സാദരം മന്ദാക്ഷമുള്‍ക്കൊണ്ടു…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 26
ഒന്നു ഭരതനെ വാഴിയ്ക്കയെന്നതു മെന്നെ വനത്തിന്നയയ്‌ക്കെന്നു മറ്റേതും സത്യവിരോധം വരുമെന്നു തന്നുടെ ചിത്തേ നിരൂപിച്ചു പേടിച്ചു താതനും മാതാവിനാശു വരവും കൊടുത്തിതു താതനതുകൊണ്ടു ഞാനിന്നു പോകുന്നു ദണ്ഡകാരണ്യേ പതിന്നാലുവത്സരം ദണ്ഡമൊഴിഞ്ഞു വസിച്ചു വരുവന്‍ ഞാന്‍ നീയതിനേതും മുടക്കം പറകൊലാ മയ്യല്‍ കളഞ്ഞു…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 22
വിദ്രുതം വന്നിതു പിന്നെയും ഭാസ്‌കരന്‍ ഇത്ഥം മതിഭ്രമമുള്ളോരു ജന്തുക്കള്‍ ചിത്തേ വിചാരിപ്പതില്‌ള കാലാന്തരം ആയുസ്‌സു പോകുന്നതേതുമറിവീല മായാസമുദ്രത്തില്‍ മുങ്ങിക്കിടക്കയാല്‍ വാര്‍ദ്ധക്യമോടു ജരാനരയും പൂണ്ടു ചീര്‍ത്ത മോഹേന മരിക്കുന്നതിതു ചിലര്‍ നേത്രേന്ദ്രിയം കൊണ്ടു കണ്ടിരിക്കെ പുന രോര്‍ത്തറിയുന്നീല മായ തന്‍ വൈഭവം ഇപേ്പാളിതു…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 23
ആകയാല്‍ മോക്ഷാര്‍ത്ഥിയാകില്‍ വിദ്യാഭ്യാസ മേകാന്ത ചേതസാ ചെയ്ക വേണ്ടുന്നതും തത്ര കാമക്രോധലോഭമോഹാദികള്‍ ശത്രുക്കളാകുന്നതെന്നുമറിക നീ മുക്തിക്കു വിഘ്‌നം വരുത്തുവാനെത്രയും ശക്തിയുള്ളൊന്നതില്‍ ക്രോധമറികെടോ മതാപിത്രുഭ്രാത്രുമിത്രസഖികളെ ക്രോധം നിമിത്തം ഹനിക്കുന്നിതു പുമാന്‍ ക്രോധമൂലം മനസ്താപമുണ്ടായ് വരും ക്രോധമൂലം നൃണാം സംസാരബന്ധനം ക്രോധമലേ്‌ളാ നിജ ധര്‍മ്മക്ഷയകരം…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 24
കേക്കേണമമ്മേ! തെളിഞ്ഞു നീയെന്നുടെ വാക്കുകളേതും വിഷാദമുണ്ടാകൊലാ ആത്മാവിനേതുമേ പീഡയുണ്ടാക്കരു താത്മാവിനെയറിയാത്തവരെപേ്പാലെ സര്‍വ്വലോകങ്ങളിലും വസിച്ചീടുന്ന സര്‍വ്വ ജനങ്ങളും തങ്ങളില്‍ത്തങ്ങളില്‍ സര്‍വദാ കൂടിവാഴ്‌കെന്നുള്ളതില്‌ളലേ്‌ളാ സര്‍വ്വജ്ഞയലേ്‌ളാ ജനനി! നീ കേവലം ആശു പതിന്നാലു സംവത്സരം വന ദേശേ വസിച്ചു വരുന്നതുമുണ്ടു ഞാന്‍ ദു:ഖങ്ങളെല്‌ളാമകലെക്കളഞ്ഞുടന നുള്‍ക്കനിവോടനുഗ്രഹിച്ചീടണം അച്ഛനെന്തുള്ളിലെന്നിച്ഛയെന്നാലതി…
അയോദ്ധ്യാകാണ്ഡം പേജ് 20
ദണ്ഡകാരണ്യത്തിനാശു നീ പോകില്‍ ഞാന്‍ ദണ്ഡധരാലയത്തിന്നു പോയീടുവന്‍ പൈതലെ വേര്‍വിട്ടുപോയ പശുവിനു ള്ളാധി പറഞ്ഞറിയിയ്ക്കരുതലേ്‌ളാ? നാടു വാഴേണം ഭരതനെന്നാകില്‍ നീ കാടു വാഴേണമെന്നുണ്ടോ വിധിമതം? എന്തു പിഴച്ചതു കൈകേയിയോടു നീ ചിന്തിയ്ക്ക, താതനോടും കുമാരാ! ബലാല്‍. താതനും ഞാനുമൊക്കും ഗുരുത്വംകൊണ്ടു ഭേദം…