കടംകഥകള്‍
കൊഞ്ചി കൊഞ്ചി നാലേകാല്, കൊഞ്ചലു കഴിഞ്ഞാല്‍ രണ്ടേകാല്, അറുപതു കഴിഞ്ഞാല്‍ മൂന്നേകാല്-
ബാല്യം, യൗവനം, വാര്‍ധക്യം.
കൊമ്പിന്മേല്‍ തുളയുള്ള കാള- കിണ്ടി.
കൊമ്പില്ലാ കുംഭിയില്‍ കൊമ്പ്- കിണ്ടി.
കൊമ്പിന്മേല്‍ വായുള്ള ഒറ്റക്കൊമ്പനാന- കിണ്ടി.
കൊയ്തു കൊയ്തു നെയ്ത്തിനു പോയി, കൊയ്ത കുറ്റി മേയാന്‍ പോയി- ചെമ്മരിയാട്.
കേശവന്റെ വയറ്റില്‍ ആശാരിച്ചെക്കന്റെ തുള്ളിക്കളി- തൈരുകടയുക.
കൊമ്പിന്മേല്‍ വായുള്ള വെള്ളാന- കിണ്ടി.
കൊമ്പത്തിരിക്കും പക്ഷിയല്ല, ആറ്റില്‍ കിടക്കും മീനല്ല- ഉപ്പുമാങ്ങ.
കൊമ്പന്‍ കാള ഇഴഞ്ഞിഴഞ്ഞു വരുന്നു, പിടിക്കാന്‍ ചെന്നാല്‍ കൊമ്പില്ല -ഒച്ച്.
കൊച്ചീലുണ്ടൊരു മുത്തശ്ശി, കുപ്പായമിട്ടു മുറുക്കി- ഉള്ളി.
കൊച്ചു കാല് മെല്ലെ മെല്ലെ, നീണ്ട കാലു വേഗം വേഗം- വാച്ചിലെ സൂചികള്‍.
കൊച്ചിയില്‍ വിതച്ചതു കോവളത്തു കൊയ്തു -മത്തങ്ങ.
കൊക്കിരിക്കും കുളം വറ്റി വറ്റി- നിലവിളക്ക്.
കോട്ടപ്പടിയില്‍ 32 കാവല്‍ക്കാര്‍- പല്ല്.
കെട്ടാത്ത തൂണില്ലാത്ത മേല്‍പ്പുരയേത്- ആകാശം.
കൈപ്പുണ്ട് കാഞ്ഞിരമല്ല, മുള്ളുണ്ട് മുരിക്കല്ല, വാലുണ്ട് വാനരനല്ല- കയ്പക്ക.
കൈയില്ല, കാലില്ല, വയറുണ്ട്, നീരാടിപ്പോകുമ്പോള്‍ പിടിക്കും ഞാന്‍ നൂറാളെ- വല.
കൈയുണ്ട്, മെയ്യുണ്ട്, തലയില്ല, കാലില്ല- ഷര്‍ട്ട്.
കൈകൊണ്ട് വിതച്ചത് വാകൊണ്ട് കൊയ്തു- എഴുതിയതു വായിച്ചു.
കൈപ്പടം പോലെന്‍ ഇല, പെണ്ണുങ്ങളുടെ വിരല്‍ പോലെന്‍ കായ- വെണ്ട.
കോലോടു പറഞ്ഞത് കോളാമ്പി ഏറ്റു പറയും- ഉച്ചഭാഷിണി.
കൈയ്ക്ക് എത്താത്ത വെള്ളിത്തളിക- ചന്ദ്രന്‍.
കൈ കൊണ്ട് വിതച്ച വിത്തുകള്‍ കണ്ണുകൊണ്ട് പെറുക്കിയെടുത്തു- അക്ഷരങ്ങള്‍.
കൈയില്‍ വടി, വായില്‍ മധുരം- കരിമ്പ്.
കൈയില്ല നീന്തുന്നുണ്ട്, കൊമ്പുണ്ട് കുത്തുന്നില്ല- തോണി.
ഗം ഗം ഗമരം, പക്ഷിക്കിരിക്കാന്‍ കൊമ്പില്ല- പുക.
ഗണപതിയുടെ മുഖം, ഭദ്രകാളിയുടെ തീറ്റി, ശ്രീകൃഷ്ണന്റെ കളി –കൊതുക്.